Τα τελευταία χρόνια, ο κατασκευαστικός κλάδος στην Ινδία έχει σημειώσει σημαντική μετατόπιση προς τη χρήση χαλυβουργικών γεφυρών, καθώς οι μηχανικοί και οι αρχιτέκτονες διερευνούν καινοτόμες λύσεις για να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες απαιτήσεις για υποδομές. Οι χαλύβδινες γέφυρες προσφέρουν διάφορα πλεονεκτήματα σε σχέση με τις παραδοσιακές δομές σκυροδέματος, καθιστώντας τους μια ελκυστική επιλογή για πολλά έργα. Αυτό το άρθρο ασχολείται με τη σύγκριση μεταξύ χάλυβα και δομών σκυροδέματος στην Ινδία, εστιάζοντας σε πτυχές όπως η δύναμη, η ανθεκτικότητα, το κόστος, ο χρόνος κατασκευής και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις.